1992 betekende een kantelpunt voor Concordia: Een legendarisch uitstapje met vele jeugdige muzikanten uit de (voormalige) gemeente Eibergen naar Zürich, betekende een omslag bij Concordia. Veel jeugdleden van toen zijn nog steeds lid van de vereniging, waarbij verhalen en anekdotes nog regelmatig de revue passeren tijdens de repetities..

Martie Hofstede schrijft hierover het volgende:

Welt-jugendmusik festival was ook een soort klompendans

Concordia kende al vele jaren een samenwerkingsverband van muziekverenigingen binnen de gemeente Eibergen. Het begon als CCEE ( Concordia, Crescendo, Euphonia en Excelsior) dat later werd vervangen door de EFAK (Eibergse Federatie Amateur Kunst) omdat de groep werd uitgebreid met zangkoren etc. Binnen de EFAK ontstond door Han kl.Willink in 1991 het idee om vanuit de Eibergse muziekverenigingen deel te gaan nemen aan het “Welt-Jugendmusik-Festival” op 14-18 juli 1992 in Zürich. EFAK zou in dit kader voor de musicerende jeugd echt wat kunnen betekenen. Het idee werd omarmd en de eerste stappen werden gezet. Jeugdleden tot 25 jaar werden geïnformeerd om zich aan te melden en een voorzichtige kostenoverzicht werd er gemaakt. Gerben van Lochem , net afgestudeerd, werd bereid gevonden om de muzikale leiding op zich te nemen. Han klein Willink, Martie Hofstede en Carla te Molder vormden het comité.

Samenstelling jeugdorkest

Het aanbod eigen jeugdleden uit de EFAK bleek niet voldoende zodat dit werd aangevuld door jeugd van buiten af. De specifieke instrumenten werden aangevuld met kennissen van Gerben en Han zodat uiteindelijk een orkest gevormd kon worden van 52 personen. De totale kosten werden geraamd op f 45.000,00 en de eigen bijdrage van de leden vastgesteld op f 200,00 p/p. Gezocht werd naar sponsors waarbij het mogelijk was dat het jeugdorkest voor hen een optreden verzorgde zelfs al moest dat in het buitenland. Naast de verschillende repetities werden meerdere concerten gepland waarbij de financiële positie ook de aandacht kreeg. Inmiddels was er overnachting voor de groep gevonden in Obfelden waar een soort kazerne al die dagen ons onderdak bood. De verzorging daar gebeurde allemaal door vrijwilligers van de jugendmusikverein JUMBA. Ondanks dat dit behoorlijk scheelde in de kosten bleef er toch nog een behoorlijk financieel te kort. Er werd een verloting opgezet waarbij een netto resultaat van f 5000,00 als doelstelling gold. Voor het resterende bedrag werd samen met klompenfabriek Paul Nijhuis geregeld dat we Hollandse klompen en souveniertjes in Zwitserland gingen verkopen. Een verkoopkraam werd gemaakt en ingedeeld zodat die snel kon worden neer gezet en weer ingepakt kon worden. Dit was zo’n succes dat Paul een maand van te voren de kraam verkocht en wij op het allerlaatste moment nog weer een nieuwe moesten maken.

Als tegenprestatie regelde hij Volendamse klederdracht voor de verkoopsters en verkopers. Op deze manier moest de begroting sluitend gemaakt worden en gezien het aantal klompen dat werd ingepakt zou dat ook wel lukken. Freek Odink en Joop Dijkman werden bereid gevonden om met de auto en aanhanger mee te reizen en als verkopers te functioneren. Omdat enkele EHBO’ers tijdens deze trip gewenst waren zijn Miranda Bleumink en Genie Luttikholt gevraagd. Ook zij zorgden voor de verkoop van de klompen en de souvenirs. Zoals gezegd allen compleet in Volendamse klederdracht. Paul Nijhuis had alle grenspapieren in orde gemaakt en nadat alles in de bus was gepropt, werd een half uur later als gepland op maandag 13 juli 1992 vertrokken naar Zurich.

Dé douane in Zwitserland

Op de dinsdagmorgen had het jeugd orkest een repetitie. Joop Dijkman had bedacht om in het hartje van Zürich op de Paradeplatz het verkooppunt tussen alle tramhaltes in te plaatsen. We kregen geen tijd om op te bouwen en onze Volendamse kledij aan te doen. De klompen waren niet zo snel aan te slepen en zelfs de politie en de douane kwamen een kijkje nemen. Zij gingen gelukkig snel weer verder. Een uurtje later kwamen ze met meerdere collega’s terug. We hadden schijnbaar alleen verkoopvergunning op een festival terrein. Ook van de invoer van onze verkoopwaar bleek niets te kloppen. We werden gesommeerd om binnen 2 uur hier weg te zijn en ons te melden bij het douanekantoor in Zürich op de woensdag om 13.00 uur. Dus één uur voor het concoursoptreden van ons jeugdorkest om 14.00 uur. Han, Martie en Joop gingen naar het bureau om alles zo snel mogelijk af te handelen. Met een boete van 500 Zwfr. en invoerrechten van 900 Zwfr. vertrokken we met grote spoed naar de concourszaal. Het grootste deel van een geweldig optreden konden we nog net meemaken. Inmiddels hadden we van dhr. Arthur Meier, president van het festival, excuus ontvangen en de toezegging dat we op alle festival locaties wel onze souvenirs mochten verkopen. Dit was nog de enige mogelijkheid om onze financiële situatie te redden. Hoewel de verkoop best wel redelijk verliep was de opbrengst bij lange na niet wat we moesten halen. Ook Paul Nijhuis betreurde dat het zo was gelopen. Eerdere verkopen tijdens internationale touwtrek-toernooien gaven nooit geen problemen. Ook de grensproblemen kende hij niet. Ondanks dat we de gastvrouwen en gastheren na onze optredens veelal bedankten met souvenirs en klompen ging er toch nog een grote voorraad mee retour.

Positieve afsluiting

Terug in Nederland toen alles weer op z’n plaats was werd de voorraad geteld en hadden we een evaluerend gesprek met Paul. Gewapend met ons financieel resultaat hadden we een zeer positief gesprek met hem. Beide boetes nam hij voor zijn rekening en de opbrengst van hetgeen was verkocht mochten we houden. Een totaal onverwachte oplossing waarvoor we klompenfabriek Nijhuis ontzettend hebben bedankt.
Dat hield in dat we toch nog met een klein positief saldo het geheel konden afsluiten. Dat positieve saldo is gebruikt om voor iedereen een boekje samen te stellen met het reisverslag en de jury rapporten . Daarnaast konden er op 18 september 1992 in DACAPO tijdens de reünie nog enkele hapjes gratis worden aangeboden.

Al met al kunnen we als organisatie, de begeleiders en zeker ook de deelnemende jeugd terugkijken op een geweldig evenement.

M. Hofstede

Het uitgebreide verslag, geschreven door Han klein Willink, kun je hier vinden.